Η ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ & ΤΩΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΩΝ

Ο σύγχρονος βιωματικός τουρισμός έχει μετακινηθεί σε μια άποψη σύμφωνα με την οποία οι τουρίστες προτιμούν πιο εξειδικευμένες και πιο διαφοροποιημένες τουριστικές εμπειρίες, ο τουρισμός τροφίμων μπορεί να θεωρηθεί ως μια από τις νέες μορφές τουρισμού ανεξάρτητα από την τιμή του και του πόσο ακριβός είναι (Everett και Aitchison, 2008). Μέχρι τη δεκαετία του ‘70 και του ‘80, το φαγητό σε εστιατόρια τριών αστέρων σε διάσημους προορισμούς όπως αυτός της Γαλλίας θεωρήθηκε ως γαστρονομικός τουρισμός, αλλά σήμερα έχει αλλάξει το τοπίο του γαστρονομικού τουρισμού και πλέον η γαστρονομία αποτελεί παράγοντα εμπλουτισμού και αναβάθμισης του τουριστικού προιόντος (Santich, 2004). Και σε αυτή τη νέα εποχή, δεν είναι μόνο ένα ζήτημα τροφίμων και ποτών, αλλά επίσης και πού, πώς, πότε και γιατί τρώμε και πίνουμε. Έτσι, η γαστρονομία μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνική και επικοινωνιακή δραστηριότητα η οποία εμπλουτίζει συνολικά τον προορισμό (Santich, 2004). Επιπλέον, αυτή η διαδικασία εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος έχει γίνει ένα στοιχείο σε ολόκληρη την επιλογή ταξιδιού ή αποφασιστικό λόγο για να επισκεφθεί ένας τουρίστας έναν προορισμό (Harrington και Ottenbacher, 2010).